§2.2 Opkomst humanisme |
||
Vanaf de
15e eeuw, tijdens de Renaissance, raken mensen opnieuw
geïnteresseerd in de klassieke Griekse en Latijnse geschriften. In een
(westerse) wereld die bijna volledig christelijk was, was het een bron van
inspiratie voor het opkomende humanisme. Dit zette door in de Verlichting (18e eeuw). De opkomst
van het humanisme had met de opkomst van de wetenschap te maken. Filosofen en
andere denkers gingen steeds meer waarde hechten aan de rede, dit is de denkkracht van de mens waardoor hij onafhankelijk
kan zijn. Daarmee is
het humanisme ook een reactie op de eeuwenoude gedachte dat de koning/keizer
bepaalde wat goed was voor de mens omdat hij hiertoe door God was aangewezen.
Tijdens de Franse revolutie (in 1789) bijvoorbeeld kwamen mensen massaal in
opstand tegen dit idee. In de
negentiende eeuw waren er vele ontwikkelingen op het gebied van wetenschap en
technologie waardoor mensen steeds meer gingen vertrouwen op en geloven in de
rede en onafhankelijkheid van de mens. Meer mensen raakten overtuigd van het
idee dat niet God de mens naar zijn beeld gemaakt heeft (zoals joden,
christenen en moslims geloven), maar dat mensen God naar hun beeld hadden
gemaakt (dat God bedacht was door mensen). Daaruit concludeerden zij dat God
afgeschaft kon worden. De mens bepaalt, daar is God niet voor nodig. Zo werd
de naam ‘humanisme’ steeds meer
gebruikt. |
||
§2.3 Humanisme onder druk |
||
Tijdens de
20e eeuw komt het humanisme onder druk te staan. Mensen zien
minder van de goedheid van de mens terug en zijn kritisch ten aanzien van het
optimistische vooruitgangsdenken van het humanisme. De Eerste en Tweede
wereldoorlog hebben sterk aan deze kritische
houding bijgedragen. Mensen stellen (zichzelf) allerlei vragen: Is de
mens wel zo goed? Denkt de mens wel echt zelfstandig na? Is de mens écht vrij
om zijn eigen beslissingen te nemen? En zo ja, wat zijn dan de juiste
beslissingen? Deze
vragen werden door verschillende groepen mensen op een andere manier
beantwoord. Dat zorgde voor verwarring. Sindsdien bestaan ook in onze cultuur
veel verschillende ideeën over het leven in het algemeen en de mens in het
bijzonder. |
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|