KINDSOLDATEN
Beste Marco Borsato,
We hebben het op school bij het vak Levensbeschouwing gehad over kindsoldaten. Ik zit nog steeds de hele tijd terug te denken aan die lessen. Het heeft me echt geraakt, al die kindjes met zoveel verdriet, angst en pijn van buiten, maar ook vooral van binnen. Eigenlijk wou ik mijn ogen dichtdoen. Als ik moest vertellen wat ik zag was ik zo gaan huilen.
Zelf ben ik een keer heel erg geraakt door dit onderwerp. Ik ging met mijn vader het journaal kijken en opeens zei mijn vader: "Doe je ogen dicht, dit is niet fijn om naar te kijken." Mijn vader zou dan wel vertellen waar het over ging en wat er was. Hij zei dat het ging over oorlog en kindsoldaten. Ik werd nieuwsgierig en keek door mijn vingers. Het enige wat ik zag was bloed, kinderen die huilde van pijn en verdriet, mensen in ziekenhuizen die in levensgevaar waren en nog veel meer nare dingen. Ik heb heel lang nachtmerries gehad en ben er uiteindelijk over gaan praten met mijn ouders. Ze begrepen me en begonnen meteen over organisaties die deze kinderen goed helpen. Ik was een stuk rustiger en had minder vaak nare gevoelens. Ik dacht ook vaak: als ik hier al nachtmerries heb, hoe kunnen die kinderen daar dan slapen. Maar het antwoord was: door Warchild!
In de drie lessen over kindsoldaten zijn mij vooral twee dingen opgevallen. Namelijk de verhalen dat kinderen er gewoon bij moesten staan als iemand werd verkracht of als ouders hun eigen kinderen in kokend hete olie moesten gooien, maar vooral het verhaal van het jongetje die van de rebellen zijn beste vriend moest vermoorden of anders zelf werd vermoord. Zijn beste vriend keek hem recht in zijn ogen toen hij vermoord werd en smeekte om genade. Dat jongetje zag elke dag het gezicht van zijn vriend op het schoolbord.
Gelukkig zijn er organisaties zoals Warchild, die er voor kunnen zorgen dat kinderen weer meer zelfvertrouwen krijgen en ook meer vertrouwen krijgen in andere en weer kunnen spelen. Ik wist niet dat er nog zo'n mensen bestonden. Maar vooral heb ik respect voor de mensen zoals u, die er ook echt iets aan doen in plaats van er alleen aan te denken. Ik vind het heel goed dat u ambassadeur bent van Warchild.
Met vriendelijke groeten,
Elske Terheijden, Klas 1E
juni 2011