10 May 2013
Top 100 Nieuw.us albums mei 2013

  1. [1] Phosphorescent - Muchacho
    De Amerikaanse singer-songwriter Matthew Houck, beter bekend als Phosphorescent, bracht onlangs zijn zesde album Muchacho uit. Tijdens de opnames werd Houck depressief en vond hij zelfs muziek maken niet meer leuk. 'Als al het andere mislukt, is er altijd nog dat ene ding waar je op kan rekenen. Maar als zelfs dat ook verdwijnt is dat beangstigend.' Al meer dan een decennia lang brengt de uit Alabama afkomstige indie-rocker eigen muziek uit. Eerst onder het pseudoniem Fillup Shack, maar al snel verandert Houck zijn artiestennaam in Phosphorescent. Zijn doorbraak komt in 2010 met het album Here's To Taking it Easy. Maar het maken van Muchacho gaat niet makkelijk. Houck werd depressief omdat zijn vriendin vertrok. 'Ik vluchtte naar Mexico. De meeste nummers zijn daar geschreven. Ik had wel wat ideeën, maar mijn persoonlijke leven kwam in de weg te staan om er een geheel van te maken', zegt Houck.
    In Mexico liet Houck zich inspireren door de gedichten van Chileense poëet Pablo Neruda. Ook de titel van het album is aan de Chileen te danken. 'Er zit een regel in één van die gedichten dat gaat 'en zo is het muchacho'. Het is aan onszelf. Dit is hoe het zit, en je kan er mee omgaan of je kan je erbij neerleggen.'
    Houck stortte zich op zijn muziek en begon het leven geleidelijk weer positiever in te zien. 'Het voelt erg goed. Weer aan het werk gaan is vaak de oplossing voor veel dingen, gewoon je handen weer uit de mouwen steken', lacht Houck. Aldus AD.
  2. [-] Deerhunter - Monomania
    Deerhunter - Monomania 15.99 / LP CD 19.99
    Atlas Sound, Lotus Plaza, Deerhunter. Bradford Cox heeft de laatste jaren niet stilgezeten. Zijn staat van dienst als soloartiest is aanzienlijk, al hebben de fans van Deerhunter waarschijnlijk reikhalzend uitgekeken naar Monomania, alweer het zesde album van de Amerikaanse rockers. De cover van het album is typerend voor Deerhunter. In dit geval grimmig en donker, wederom passend bij de plaat zelf. Neonlicht, een grauw gebouw in een achterbuurt, gevaarlijk, levendig. Na een eerste luisterervaring ervaar ik ruigheid, snerpende gitaren, stampende drums, garagerock en de vuige stem van Cox. Of, zoals de zanger het zelf omschrijft, nocturnal garage. Een metgezel tijdens de nachtelijke uurtjes. Afwisselend rauw en dromerig scheert Monomania voorbij, verslavender na elke luisterbeurt. Iets minder sonisch-psychedelisch dan eerdere hoofdstukken, derhalve lo-fi, op zichzelf staand en zelfs speels. Titelsong Monomania herbergt pakkend het geluid van deze geweldige p laat. Met flink wat ruis op de lijn dendert de garagerock voorbij, af en toe herkenbaar, steevast eigenzinnig en zelfbewust, en eindigend in een kakofonie van lawaai. Verandering van spijs doet eten? In dit geval zeker! Aldus Mania.
  3. [-] Valerie June - Pushin' Against A Stone
    Valerie June - Pushing Against A Stone 14.99 / LP 19.99
    De Amerikaanse Valerie June werd geboren in Humboldt, Tennessee. Een stadje met achtduizend inwoners niet zo ver van Memphis, waar de geschiedenis van de Amerikaanse muziek samenkomt en waar Elvis, Johnny Cash, Jerry Lee Lewis en Roy Orbison in de legendarische Sun-studios hun tijdloze klassiekers opnamen. Ze verwerkte de stijlen die ze te horen kreeg op en de Afro-Amerikaanse singer-songwriter met de dreadlocks, die zichzelf gitaar leerde spelen, smeedde een eigen geluid. Ze houdt van echte muziek, echte instrumenten en is ouderwets voor haar leeftijd, maar staat wel duidelijk in het heden. Producer Dan Auerbach, van Black Keys, nam het album op in zijn studio en gaf het een tijdloos geluid. Het klinkt bekend, maar het is nieuw, met echo's van artiesten als Billy Holiday, Bob Dylan, Aretha Franklin, Beatles, Whitney Houston en Wanda Jackson. Gedragen soul klinkt naast pure country en verstilde folk en gospel en er klinkt af en toe een mooie banjo. Ze heeft een sterke, karaktervolle stem en die kan alle stijlen aan. Het beste is ze als ze alles mengt, want dan is het nieuw en kan je je afvragen wat voor stijl ze heeft en je alleen maar kan zeggen: die van Valerie June, aldus Mania.
  4. [6] Nicole Willis & The Soul Investigators - Tortured Soul
    Nicole Willis & The Soul Investigators - Tortured Soul 17.99 / LP CD 24.99
    Met Keep Reaching Up uit 2005 wist de vanuit Finland opererende soulzangeres Willis zich in de kijker te spelen bij de toentertijd steeds groter wordende groep van soulrevivalisten. Acht jaar en een universitaire studie later pakt ze de draad weer op en daar waar de kwaliteitsreleases op soulgebied met ijzersterke laatste platen van Sharon Jones, Lee Fields en Charles Bradley alleen maar meer zijn geworden, weet ze zich opnieuw te positief te onderscheiden. Daar waar anderen de inspiratie met name halen uit de James Brown en Southern Soul hoek, is het juist de Chicago sound van mensen als Curtis Mayfield, Garland Green en vooral arrangeur/producer Johnny Pate die model heeft gestaan voor Tortured Soul. Tell Me When en Ill Just Sit And Daydream zijn treffende voorbeelden met hun gospelinvloeden, de licht psychedelische gitaarpartijen en de delicate invulling middels strijkers, dwarsfluit en blazers. Sublieme soul uit Finland, wie had dat gedacht. Aldus Mania.
  5. [-] Charles Bradley - Victim Of Love
    Charles Bradley - Victim Of Love 15.99 / LP 22.99
    Behalve de publieksprijswinnaar Searching For Sugar Man vertoonde het documentairefestival IDFA eind vorig jaar nog een andere ontroerende film over een Amerikaanse muzikant die al jaren aan de weg timmert terwijl tot voor kort bijna niemand dat wist. In Charles Bradley: Soul Of America zien we hoe de James Brown-imitator uit Brooklyn door de mannen van het New Yorkse Daptone Records wordt overreed om eigen materiaal te gaan zingen. Dat resulteert in een opmerkelijk debuut op 63-jarige leeftijd, het alom bejubelde album No Time For Dreaming (2011). En nu is Bradley terug met een opvolger waarop hij de lat zelfs nog een stukje hoger weet te leggen. Ging het op No Time For Dreaming vooral om alle beproevingen die Bradley in zijn leven moest doorstaan, op Victim Of Love betuigt hij zijn immense dankbaarheid aan vrienden, fans en God die hem geholpen hebben te komen waar hij nu is. Dat gaat gepaard met brede gebaren, een soms door tranen verstikte stem en de gier ende uithalen die we inmiddels van hem kennen (niet voor niets luidt zijn bijnaam The Screaming Eagle of Soul). Met producer Thomas Brenneck aan de knoppen kreeg Victim Of Love meer verwantschap met de psychedelische soul van The Temptations uit de vroege jaren zeventig dan met de r&b van No Time for Dreaming. Charles Bradley is de pijn voorbij en geniet nu met volle teugen van alle liefde die hem omringt. Aldus Mania.
  6. [8] Jacco Gardner - Cabinet Of Curiosities
    Ergens op het wereldwijde net kwam ik de volgende omschrijving tegen voor Jacco Gardner: 'Dutch son of Syd Barrett.' Als middelbare scholier luisterde Jacco op een dag naar The Piper At The Gates Of Dawn, het debuutalbum van Pink Floyd, waar ene Syd Barrett toen de leadsinger was. De jonge Gardner was direct verkocht. Hij schoof z'n Rage Against The Machine en andere rockalbums opzij en begon zich te verdiepen in deze psychedelische jaren '60 muziek. Zulke muziek wilde hij zelf ooit ook maken. Nu op 24-jarige leeftijd lijkt dat hem gelukt met Cabinet of Curiosities -
    Hoewel - Ik luisterde zelf weer eens naar The Piper At The Gates Of Dawn en ik hoorde toch ook aanmerkelijke verschillen met de muziek van Gardner. Pink Floyd is toch een stuk psychedelischer. Pink Floyds tweede album - ook nog met Syd Barrett - A Saucerful of Secrets is wel meer toetsgericht. Daar lijkt Cabinet of Curiosities dan ook wat meer op. Zelfs de hoes lijkt een inspiratiebron geweest te zijn. Alleen is de hoes van Pink Floyd een stuk waziger, terwijl die van Jacco Gardner juist heel realistisch is, surrealistisch welteverstaan. Dat is eigenlijk ook wel weer het verschil tussen beide albums: op A Saucerful of Secrets staan behoorlijk 'wazige' en uitgesponnen stukken, terwijl Cabinet of Curiosities zich beperkt tot liedjes van 3 - 4 minuten, met een kop en een staart.
    Kortom: de invloed van Syd Barrett en de vroege Pink Floyd op Gardner mag er dan geweest zijn, deze hoeft niet overdreven te worden. Als we dan toch moeten labelen, valt er eerder aan een ander (aanverwant) stempel te denken. Het is ook een behoorlijk oud stempel (meer dan 40 jaar bestaat dit genre al): dat van de zgn. 'baroque pop'. Andere benamingen voor dit genre zijn 'psychedelische pop' of 'sunshine pop'. In dit genre gaan pop, rock en klassieke muziek met elkaar een verbond aan. Deze muziek is psychedelisch, melancholiek en ingetogen. Je vindt hier The Zombies, Soft Machine, Billy Nichols en vele andere bekende en onbekende grootheden.
    Betekent dit dan dat het weinig oorspronkelijk is? Doet zich hier weer de roemruchte 'copy-paste-methode' voor? Heeft dit de mottenballensmaak van de retro? Ach, die discussie vind ik eerlijk gezegd niet zo interessant: mooi is mooi en goed is goed. En Cabinet of Curiosities 's goed. Het album bevat 12 parels. Nee, liever gebruik ik de metafoor van 12 diamanten, want elk liedje heeft zoveel kanten, die beurtelings oplichten. Het zijn werkelijk rijke en gelaagde liedjes, met zoveel mooie details. Vooral de toetsenpartijen zijn fabelachtig mooi: mellotron, klavecimbel en orgel. Daarnaast is er ook klokkenspel, fluit, strijkers, gitaar en drums in allerlei varianten te horen. Bijna alles is door Gardner zelf ingespeeld, multi-instrumentalist als hij is. Alleen drummen kan hij niet, omdat zijn studentenkamer te klein was voor een drumstel. Jos van Tol kwijt zich op dit instrument trouwens prima van zijn taak. Jan Audier, een 'studiotovenaar' uit de jaren '60, kwam, zag en hoorde dat het goed was. Alles bij elkaar zorgt dit voor een tijdloze sfeer. Aldus www.mousique.nl
  7. [2] Cave Singers - Naomi
    The Cave Singers uit Seattle maken al een tijdje spookachtige indiefolkrock, nadat ze eerder als postpunkers door het leven gingen in de band Pretty Girls Make Graves. Maar zoals de plaathoes al verklapt zijn deze Singers definitief klaar met de duisternis en is het rafelrandje eraf. De zon breekt door het wolkendek.
    In muzikaal opzicht blijkt dit uit een flinke scheut wereldmuziek die aan de folk en rock wordt toegevoegd. Opener 'Canopy' had dan ook van Vampire Weekend kunnen zijn, de band die zo goed naar Paul Simon's Graceland geluisterd heeft, de plaat waarop Simon zijn oren flink de kost gaf in Zuid-Afrika.
    Door deze niet-westerse ritmes blijft Naomi twaalf nummers lang fijn opgewekt en niet te voorspelbaar klinken. Toch ontkomen The Cave Singers - net als op eerder werk - niet aan het kabbelgevaar. De zonnestralen die door het wolkendek breken, gaan recht op hun doel af en buigen nergens. Aan het eind kan iedereen meeklappen met 'When the World'. Aldus www.kindamuzik.net
  8. [8] Devendra Banhart - Mala
    Devendra Banhart - Mala 14.99 / LP CD 39.99
    Devendra Banhart stond ruim tien jaar geleden aan de basis van de alt-folk en was een aantal jaren een belangrijke inspiratiebron voor velen. Sinds de interesse voor de alt-folk vrijwel volledig is weggeëbd, is ook Devendra Banhart wat uit beeld verdwenen. Met Mala is Banhart echter terug en levert hij een fascinerende plaat af. Mala bevat warmbloedige songs met invloeden uit de folk, psychedelica, soul, funk, elektronica en Zuid-Amerikaanse muziek en is, zoals we van Devendra Banhart gewend zijn, een lekker rammelende plaat met een zomers sfeertje. In eerste instantie klinkt het allemaal erg lekker maar weinig urgent, maar Mala blijkt al snel een groeiplaat. Aldus Mania.
  9. [9] Chris Tomlin - Burning Lights
    Burning Lights is the seventh studio album by Chris Tomlin. It was released on January 8, 2013. The album includes studio renditions of songs previously recorded live on the Passion: White Flag album, including "Lay Me Down", "White Flag", and "Jesus, Son of God". The lead single, "Whom Shall I Fear [God of Angel Armies]", was released on November 9, 2012. The album debuted at number one on the Billboard 200 chart, becoming the fourth album from the contemporary Christian music genre to do so. Aldus Wikipedia.
  10. [-] Terry Allen - Bottom Of The World
    Terry Allen- Bottom Of The World 19.99
    Muziek is maar een van de vele terreinen waarop de kunstenaar Allen actief is, dus het kan zo maar gebeuren dat je veertien jaar op een nieuw album moet wachten. Zoals dat met Bottom of the World het geval is. Allen, die dit jaar zeventig wordt, lijkt geen haast te hebben bij het vertellen van zijn verhalen. Zijn songs bewegen zich dan ook stapvoets voort. Allen grossiert in heerlijke songs met bijzondere teksten, zoals Hold On To The House en Four Corners, dat we van zijn debuut Juarez kennen. Bottom Of The World is weer een juweeltje van deze eigenzinnige muzikant uit Lubbock, Texas. Aldus Mania.
  11. [6] Emmylou Harris & Rodney Crowell - Old Yellow Moon
    Emmylou Harris & Rodney Crowell - Old Yellow Moon 17.99
    Blueberry Wine blijkt het sleutelnummer op Old Yellow Moon, feitelijk een ingeloste belofte aan elkaar aangezien Harris en Crowell al sinds hun ontmoeting, die volgde rondom een opname van dat nummer met producer Brian Ahern voor Harris solodebuut Pieces Of The Sky, praten over deze nu eindelijk verschenen duetplaat. Crowell werd destijds zelfs gevraagd voor The Hot Band waarin ook James Burton en Glenn D. Hardin, respectievelijk gitarist en pianist van zowel Elvis als Gram Parsons en beiden aanwezig op OYM, evenals diverse andere legendarische (ex-)leden. Ketting: Brian Ahern produceerde OYM met wederom een repertoire buiten kijf waaronder vier originals van Crowell die met gemak uitstijgen boven alle denkbare soorten country, exact daar waar Harris en Crowell al die jaren het best gedijen, samen of los van elkaar. Reeds bij uitkomst klassiek, net als onlangs Buddy (Miller) & Jim (Lauderdale)! Aldus Mania.
  12. [12] Jimbo Mathus & The Tri-State Collection - White Buffalo
    Jimbo Mathus & The Tri-State Collection - White Buffalo 14.99 / LP 17.99
    Als soloartiest is Jimbo Mathus misschien geen grote bekende voor de meeste muziekliefhebbers, maar zijn carrière is toch aardig imposant te noemen. Hij had behoorlijk wat succes met vaudeville-band The Squirrel Nut Zippers, speelde en toerde met Buddy Guy, vormt een gelegenheidsgroepje met Alvin Youngblood Hart en Luther Dickinson onder de naam South Memphis String Band en nam albums op met North Mississippi Allstars, Amy LaVere en Andrew Bird. In de tussentijd bracht hij diverse soloplaten uit, veelal in eigen beheer. White Buffalo is zijn eerste langspeler op het roemruchte Fat Possum label. Een kleine knipoog naar de label-historie horen we terug in de psychedelische titelsong, maar verder is het overwegend ongepolijste southern rock, folk en country, wat de klok slaat. Het nonchalante tintje is sprekend voor Jimbo Mathus aanpak. Voor hem geen opgeklopte namaak, maar de real deal. Aldus Mania.
  13. [3] Josh Ritter - Beast In Its Tracks
    Josh Ritter - Beast In Its Tracks 18.99 / LP 7 inch 26.99
    Wie Josh Ritter wel eens heeft zien optreden krijgt het vermoeden dat de man uit Idaho altijd blij is. Zijn literaire liedjes klonken lang niet altijd opgewekt, maar leken vaak niet gebaseerd op eigen ervaringen. Sterker nog, in de liner notes van The Beast In Its Tracks stelt hij dat hij een hekel had aan autobiografische teksten. Maar dat was voordat zijn vrouw (en collega) Dawn Landes hem na anderhalf jaar huwelijk, toen hij op tournee was, per telefoon meedeelde dat ze wilde scheiden. I felt quite certain I could walk out in front of a bus at any moment, schrijft hij daarover. Een tijd lang was schrijven het enige wat hem op de been hield en het fraaie The Beast In Its Tracks is daar een weerslag van. Boosheid, zelfmedelijden en berusting strijden op niet altijd even subtiele wijze om voorrang, maar uiteindelijk overwint toch de (nieuwe) liefde. Muzikaal houdt Ritter het simpel en direct en misschien wel daardoor is dit zijn meest evenwichtige plaat tot nu toe. Aldus Mania.
  14. [-] National - Trouble Will Find Me
    De New Yorkse indie rockband The National heeft een gloednieuw album bij elkaar gezongen. De plaat werd Trouble Will Find Me gedoopt en wordt vergezeld door een tourdocumentaire. Enkele weken geleden raakte bekend dat The National dit jaar met een nieuw album op de proppen zou komen. Details gaf de band echter niet, tot nu. Frontman Matt Berninger heeft officieel erkend dat het zesde studioalbum Trouble Will Find Me werd gedoopt. Het album is voor de bandleden een soort identificatie met zichzelf, nadat ze met zichzelf met High Violet drie jaar geleden op de muziekkaart plaatsten.
    "De voorbije tien jaar hebben we iets achtervolgd en wilden we iets bewijzen," aldus Berninger. "Deze achtervolging was bedoeld om onze eigen onzekerheden te weerleggen. Nadat we op tour gingen met High Violet, denk ik dat we onze onzekerheden eindelijk naast ons neer konden leggen. Nu kunnen we relaxen. We hoeven onze identiteit niet langer te bewijzen." Aldus www.knack.be
  15. [7] Big Harp - Chain Letter
    Big Harp- Chain Letter 15.99 / LP CD 19.99
    In March, 2012, only six months after the release of their debut, Big Harp began working on their follow-up, Chain Letters, bringing in old friend John Voris to play drums. The album finds them moving away from the rustic, pastoral sound of their first album and towards a truer union of their L.A.-meets-isolated-cow-town backgrounds. Built on a foundation of crackling fuzz bass and angular electric guitars and keyboards, the songs on Chain Letters play like a series of character sketches with characters caught between escape and surrender, or poised at that edge where the two become indistinguishable.
  16. [10] Maggie Rose - Cut To Impress
    Cut to Impress is the debut studio album from country music artist Maggie Rose. The album was released on March 26, 2013, via RPM Entertainment. It includes the singles "I Ain't Your Mama" and "Better." Maggie Rose co-wrote four of the album's 10 tracks, including "Mostly Bad," which contains the lyric that the album was titled after. On naming the record Cut to Impress, Rose said that it was "a confident statement about all the cuts on the album, and it's also is a statement saying I have cut out a place for myself as an artist that is different and unique." "I Ain't Your Mama" was released as the album's lead-off single on June 25, 2012. The song reached a peak of number 38 on the U.S. Billboard Hot Country Songs chart, becoming her first Top 40 hit.[2] "Better" was released as the second single on February 25, 2013. Aldus Wikipedia.
  17. [-] William Tyler - Impossible Truth
    Impossible Truth is William Tyler's debut album on Merge Records. Rooted in apocalyptic expectation and bittersweet nostalgia, Tyler describes the record as "my '70s singer-songwriter record; it just doesn't have any words."
    2010's Behold the Spirit, William Tyler's first album under his own name, was celebrated by Pitchfork as "the most vital, energized album by an American solo guitarist in a decade or more" and established him as a critical favorite.
    Impossible Truth will challenge your ideas of what an instrumental guitar record can and should be. As his friend and tour mate M.C. Taylor from Hiss Golden Messenger puts it, "William will worry a phrase some tangled chordal wormhole until you are certain it's all that exists. He'll take you over the stiles, he'll love you up and down, and then he'll make you cry for the world and what we've done to it." Aldus Wikipedia.
  18. [17] Gary Allan - Set You Free
    Set You Free is the ninth studio album by American country rock artist Gary Allan. It was released on January 22, 2013 by MCA Nashville, and is Allan's inaugural No 1. album on the Billboard 200 chart, debuting at the top spot on February 9, 2013. It is also Allan's second No. 1 album on the Top Country Albums chart, following 2005's Tough All Over. The album's first single, "Every Storm (Runs Out of Rain)", was released on September 17, 2012. The album's second single, "Pieces", was released on February 25, 2013. Aldus Wikipedia.
  19. [11] Ludovico Einaudi - In A Time Lapse
    Ludovico Einaudi - In A Time Lapse 18,99
    De muziek van Ludovico Einaudi leerde ik kennen door de prachtige film Les Intouchables. Bij nader onderzoek bleek dat hij veel meer geschreven had en mijn interesse was gewekt. Ik was dan ook benieuwd naar dit nieuwe album. De Italiaan Einaudi is een gevierd hedendaags componist, en terecht. Hij combineert schitterende minimal pianomelodieën met betoverende orkestrale passages. Dat werkt heel goed samen. Het is een afwisselend geheel met intense stukken als Life en In A Time Lapse en komt af en toe tot rust bijvoorbeeld bij Run en Two Trees. Dit is de soundtrack bij een mooie droom! Aldus Mania.
  20. [-] Treetop Flyers - The Mountain Moves
    Treetop Flyers - The Mountain Moves 14.99 / LP 22.99
    Ze stonden al op Eurosonic en vernoemden zich naar een song van Stephen Stills. Treetop Flyers is een bijzonder getalenteerde countryrockband uit Londen. Vorig jaar togen ze naar Californië om in het beloofde land hun debuutalbum op te nemen met producer Noah Georgeson (Devendra Banhart, Husky). Het is dan ook bijna vanzelfsprekend dat de Britten terugkwamen met een puur Westcoast-album. Inderdaad: The Mountain Moves leunt sterk op de sound van Crosby, Stills, Nash & Young, The Eagles en Fleetwood Mac, maar het debuutalbum van Treetop Flyers is ook zeker vergelijkbaar met het werk van Dawes, Jonathan Wilson en Midlake. Sterke melodieën, geweldige samenzang en mooie gitaarsolo's maken van The Mountain Moves weer zon fraai album dat zo heerlijk teruggrijpt op de Westcoast van de early seventies. Aldus Mania.
  21. [36] Ponderosa - Pool Party
    Ponderosa - Pool Party 15.99 / LP 19.99
    Genoemd naar een plaats in New Mexico doch afkomstig uit Atlanta is de band Ponderosa. Zij begonnen als een typische southern rockband in de lijn van The Black Crowes, maar na het uitbrengen van hun eerste plaat Moonlight Revival werd gekozen voor een verrassende koerswijziging. Pool Party laat namelijk een neopsychedelische band horen die sterk is in vocale harmonieën en de bombast niet schuwt. Dan is er maar een producer die dat in goede banen kan leiden: David Fridmann - die eerder klassiekers maakte met o.a. Flaming Lips en Mercury Rev. Het nieuwe album is een indrukwekkende plaat geworden die zich pas na meerdere luisterbeurten laat ontwarren. Prachtige melodieën, atmosferische gitaartapijten, hemelse vocalen - de plaat heeft het allemaal en laat je regelmatig naar adem happen. Eigenlijk is Pool Party de plaat die Fleet Foxes had moeten maken. Gelukkig heeft Ponderosa dat nu gedaan. Aldus Mania.
  22. [51] Jim James - Regions Of Light And Sound Of God
    Jim James - Regions Of Light And Sound Of God 15.99 / LP 22.99
    Jim James kennen we natuurlijk vooral als de voorman van My Morning Jacket. Je zou verwachten dat je in zijn solowerk toch ook sporen van My Morning Jacket tegen zou komen. Dat was nog wel het geval bij de ep die hij een paar jaar geleden onder de naam Yin Yames uitbracht. Maar als je naar zijn nieuwe album Regions Of Light And Sound Of God luistert, zijn de vocalen van James het enige element dat nog aan My Morning Jacket herinnert. James liet zich bij het maken van het album inspireren door Gods Man, een graphic novel uit 1929 van Lynd Ward. Je komt op het album invloeden tegen uit krautrock, symfonische rock en psychedelica. Sterke momenten zijn het instrumentale Exploding, het heerlijk licht swingende Actress en A New Life, een mooi popliedje. Regions Of Light And Sound Of God is een album dat onmogelijk te dateren is - het had in de jaren zeventig, tachtig of in 2013 gemaakt kunnen worden. En dat is precies wat Jim James wilde. Aldus Mania.
  23. [55] Indians - Somewhere Else
    Indians - Somewhere Else 15.99 / LP 19.99
    Indians is het muzikale alter ego van de uit Kopenhagen afkomstige S?ren L?kke Juul. Enige bekendheid kreeg de band dankzij optredens met ondermeer Other Lives, Beirut en Perfume Genius, waarbij de schitterende videosessie - sinds drie maanden online - voor label 4AD tevens lovende kritieken ontving. Soren Lokke Juul laat in de driekwartier dat zijn debuut duurt horen dat hij beschikt over dat typisch Scandinavische gevoel voor delicate melodieen. Indians beweegt zich tussen fraaie folky liedjes (I Am Haunted en Cakelakers), droompop (New, Bird en Melt) en subtiele elektronica (Magic Kids en Lips, Lips, Lips), ergens op een snijvlak van Bon Iver, Mercury Rev, Sigur Ros en Youth Lagoon. De tien nummers op Somewhere Else nemen je mee op reis, waarbij je soms het gevoel hebt achtervolgt te worden en dan weer vrijuit zweeft tussen hemel en aarde. Albumafsluiter Somewhere Else is misschien wel het beste nummer op het album. Serene rust slaat na twee minuten om in ernstig pianospel, werkt toe naar een grootse climax en laat je na vijf minuten wanhopig achter. Repeat?
  24. [62] Jenn Grant - The Beautiful Wild
    Jenn Grant is als je het mij vraagt een plaat om te koesteren. De singer-songwriter uit Halifax trok al eerder de aandacht met drie uitstekende platen (Orchestra For The Moon, Echoes en Honeymoon Punch), maar overtreft zichzelf nu op alle fronten met The Beautiful Wild. Jenn Grant betoverde op haar vorige platen met een ingetogen of net wat meer aangekleed folkgeluid, maar imponeert op The Beautiful Wild met een veelzijdig en aanmerkelijk lichtvoetiger geluid. Wat direct opvalt bij beluistering van The Beautiful Wild is de bijzonder mooie stem van Jenn Grant. De Canadese singer-songwriter heeft flink wat soul, een mooi rauw randje en een stem die het uitstekend doet in wat meer folky of rootsy songs. Heel af en toe heeft het wel wat van Adele (dit is me bij de vorige platen van Jenn Grant niet opgevallen), maar persoonlijk vind ik Jenn Grant een stuk beter dan de Britse die momenteel zo veel succes oogst. Jenn Grant doseert immers beter en laat bovendien horen over meerdere klankkleuren te beschikken, waardoor The Beautiful Wild niet snel zal gaan vervelen. The Beautiful Wild bevat een aantal songs waarin invloeden uit de soulpop domineren, maar Jenn Grant blijkt ook niet vies van folkpop, rootspop en wat puurdere soul, inclusief blazers. Als ze dan ook nog eens Kate Bush naar de kroon steekt of op geheel eigen wijze Survivor's Eye Of The Tiger naar haar hand zet, weet je dat je te maken hebt met een buitengewoon veelzijdig en bijzonder getalenteerd zangeres. Veelzijdigheid is leuk, maar het moet natuurlijk wel goed uitpakken. In het geval van Jenn Grant pakt het voortreffelijk uit. Op The Beautiful Wild verandert alles wat Jenn Grant aanraakt in goud. Het ene moment vermaakt ze met radiovriendelijke soulpop, het volgende moment word je geraakt door één van de hoogvliegers in het rootssegment aan het werk, om vervolgens kippenvel te krijgen van de door Jenn Grant vertolkte pure soul. Voor de liefhebbers van rootsmuziek is het waarschijnlijk wel even wennen. Jenn Grant hield zich op haar vorige platen redelijk aan de conventies van de Amerikaanse rootsmuziek, maar lapt deze nu aan haar laars. Is dat erg? Nee, wat mij betreft niet. Jenn Grant slaat op The Beautiful Wild vele nieuwe wegen in, maar het spoor loopt geen enkele keer dood. Ze schuwt de radiovriendelijke pop weliswaar niet, maar doet hierbij geen concessies wanneer het gaat om de kwaliteit. The Beautiful Wild overtuigt in eerste instantie vooral door de hoogstaande vocalen, maar uiteindelijk moet je concluderen dat Jenn Grant toch ook een serie verdomd goede liedjes heeft afgeleverd. Het dwingt bij mij in ieder geval flink wat respect af. Aldus Erwin Zijleman.
  25. [70] Loch Lomond - Dresses
    Het vijfde album van Loch Lomond ademt de rust en sfeer uit van het plaatsje op aarde met dezelfde naam. Wie ooit in Schotland is geweest en Dresses hoort, tovert daarmee direct het beeld voor ogen. Toch komt Loch Lomond allerminst uit Schotland. De roots van deze formatie liggen in Portland in de USA. Singer-songwriter Ritchie Young is de drijvende kracht achter deze band. Bijna alle composities komen van zijn hand.
    Ruimtelijke muziek
    De vergelijking die zonder moeite boven komt drijven bij het beluisteren van Dresses is die met stijlgenoten Fleet Foxes. Dat zit hem dan vooral in de pianoklanken en samenzang die her en der te horen zijn. Maar Loch Lomond is geen broertje of zusje van voornoemde band. Daar is Dresses een veel te verfijnd werkstuk voor. De ruimtelijke muziek op deze cd is van een zuiver soort. De smaakvolle arrangementen met strijkers, piano en akoestische instrumenten geven ruimte aan de zangpartijen. Zo heeft 'The Way' door de dameszang een heel zalvend karakter. Het gebruik van zangers en zangeressen zorgt voor een fijne afwisseling in beleving van de muziek.
    Indrukwekkende instrumentatie
    Dat Loch Lomond klein en groots tegelijk kan zijn, zonder stijlbreuk te plegen met de rest van het album, bewijst de band in 'Kicking with your Feet'. Deze compositie begint met klanken die CocoRosie in gedachten oproepen. Maar na een minuut ontvouwt het lied zich pas echt en stijgt Loch Lomond boven zichzelf uit met indrukwekkende instrumentatie en zang die je het lied inzuigen om je pas tegen het einde los te laten. Vervolgens word je meegevoerd op de klanken van '10.000 Lakes', dat de sprankelende lucht ademt die al eerder voelbaar was aan het begin van het album. 'Black Dresses' sluit het album af met een fijne wisselzang tussen de dames en de heren in de band. Smaakvol trompetgeluid en xylofoon onderstrepen de verfijndheid van de muziek. Het is een passende compositie om Dresses mee af te ronden. Aldus www.8weekly.nl
  26. [-] Volbeat - Outlaw Gentlemen & Shady Ladies
    Volbeat - Outlaw Gentlemen & Shady Ladies CD 16.99 / 2CD 19,99 / 3CD 37.99 / 3LP 24.99
    Na hun tweejarige Beyond Hell/Above Heaven tournee verruilden de Deense heren van Volbeat dit jaar het podium weer voor een studio. Daarbij werden we op 4 februari verrast met het nieuws dat Volbeat een nieuw bandlid zou krijgen, namelijk Rob Caggiano, voormalig gitarist van Anthrax. Deze nieuwe toevoeging zorgde direct voor veel nieuwe inspiratie binnen de band, wat duidelijk hoorbaar is op dit vijfde album: het contrast in het materiaal, met aan de ene kant de westerse motieven, de rockabilly/countrysongs en intense emotionele melodieën en aan de andere kant de zwaarste nummers die ze ooit gemaakt hebben. Zoals Room 24, gezongen door Mr. King Diamond, dat tot een van de hoogtepunten mag worden gerekend. Naast de sterke eigen nummers misstaat ook de Young The Giant-cover My Body absoluut niet. Met dit schijfje kunnen we er weer even flink tegen. 1 juni op Fortarock niet te missen! Aldus Mania.
  27. [14] Nick Cave & The Bad Seeds - Push The Sky Away
    Nick Cave - Push The Sky Away Ltd Edition
    CD /DVD boekje 22.99
    1CD 14.99 / LP 7inch single 20.99
    LTD editie: de CD is een 32 pagina hardback book met album, bonus DVD en twee bonus tracks
    Sinds Dig!!! Lazarus Dig!!! uit 2008 heeft Nick Cave allerminst stilgezeten. Er volgde een tweede Grinderman-album in 2010 en samen met Warren Ellis tekende hij vorig jaar voor de soundtrack Lawless. Warren Ellis heeft wederom een prominente rol op Push The Sky Away, dat na een eerste beluistering vooral vervreemding oproept. Well, if I were to use that threadbare metaphor of albums being like children, then Push The Sky Away is the ghost-baby in the incubator and Warrens loops are its tiny, trembling heart-beat, aldus Cave zelf. Over minimale beats en loops van Ellis lijkt Cave bijna improviserend zijn teksten te zingen, grotendeels in hetzelfde trage tempo. De overige instrumenten bieden spaarzame inkleuring, waardoor eenvormigheid op de loer ligt. Bij herhaalde beluistering ontvouwen zich echter duidelijke songstructuren en zuigt Cave je meer en in meer in een duistere en vreemde wereld, aldus Mania.
  28. [15] Son Volt - Honky Tonk
    Son Volt - Honky Tonk 16.99
    Ooit was Jay Farrar de meest talentvolle songschrijver van Uncle Tupelo. Inmiddels is hij al lang voorbij gestreefd door zijn vroegere kompaan Jeff Tweedy die met zijn band Wilco tot de top van de alternatieve Amerikaanse bands hoort. Son Volt begon veelbelovend, maar werd per album voorspelbaarder en het succes daalde. Farrar ging solo, maakte een paar uitstekende platen waarin hij zichzelf opnieuw uitvond, maar keerde uiteindelijk toch weer terug bij Son Volt. In 2009 verscheen American Central Dust en leek Son Volt weer helemaal terug. Aldus Mania.
  29. [13] Atoms For Peace - Amok
    Atoms For Peace- Amok 16.99 / 2LP CD 19.99 / 2LP CD Deluxe 34.99
    Dat supergroepen geen garantie voor een superieure plaat bieden, bewezen in het recente verleden ondermeer SuperHeavy (Mick Jagger en Joss Stone), Lulu (Lou Reed en Metallica) en, in mindere mate, Rocketjuice And The Moon (Flea, Tony Allen, Damon Albarn). Het in 2009 opgerichte Atoms For Peace, vanaf dat moment met onvaste regelmaat live-optredens verzorgend, is derhalve van een ander kaliber. Radiohead frontman Thom Yorke staat aan het roer van deze zogenaamde hobbyband, geflankeerd door niemand anders dan Flea (Red Hot Chili Peppers), Joey Waronker (R.E.M., Beck), Mauro Refosco (David Byrne, Brian Eno) en Radioheads producer Nigel Godrich. Teveel ego's? Niet echt, want als altijd lijkt Yorke de touwtjes stevig in handen te hebben. De basis van de plaat vond zijn oorsprong op de laptop van Yorke, waarna de zogenaamde 'doodles' door Flea en slagwerkers Refosco en Waronker naar een live-situatie werden vertaald. Dat leverde uiteindelijk een uiterst percussief album op, waarop mens en machine samensmelten. Amok, vernoemd naar Dr. Seuss The Cat In The Hat, is net als eerdergenoemd verhaal speels, dwaas en jeugdig, maar ook ontzettend divers en gelaagd. De doorgaans duistere teksten van Yorke - die afwisselend grote, dan weer kleine onderwerpen aansnijden - worden omringd door sexy drumbeats, hectische arrangementen, zoemende baslijnen en Afrikaans aandoende grooves. Tip, luister het album ook eens via een gedegen koptelefoon. Vooral dan valt op hoe ingenieus het album in elkaar zit, hoe veelkleurig het geluidsbeeld is en hoe fraai alles in elkaar overgaat. Al met al een wonderschoon en bedwelmend geheel! Let op: de deluxe 2LP van Atoms For Peace is heel mooi en zeer gelimiteerd: prachtig artwork, triple gatefold en 180 gram vinyl, aldus Mania.
  30. [16] Eels - Wonderful Glorious
    Eels - Wonderful Glorious Deluxe 16.99 / deluxe 2CD 19.99 / 2x10 inch 32.99
    Sinds Es meesterwerk Blinking Lights And Other Revelations uit 2005 en het verwerkingsproces van hen die hem in de periode ervoor ontvielen heeft de groep Eels niet stilgezeten. Er werd een trilogie uitgebracht, hij maakte een soundtrack voor de film Yes Man en een documentaire over kwantum mechanica getiteld Parallel Worlds, Parallel Lives. Mark Oliver Everett heeft geleerd keuzes te maken. Naar eigen zeggen bevindt hij zich op een kruispunt in zijn leven. Wonderful, Glorious! Het openingsnummer van het nieuwe album heet Bombs Away. Een duidelijk anti-oorlog statement. De wereld is klaar voor The Turnaround. Positivisme ook in songs als Peach Blossom en Accident Prone, maar het leven breng ook sterfelijkheid met zich mee: Deep down in the cold ground, such a sad place to be, but ill be fine with all the things that im taking with me, zingt hij in Im Buiding A Shrine. De hoes is fel oranje gekleurd (een verwijzing naar de dioxine van Agent Orange?) en werd op genomen in The Compound, Es nieuwe studio in Californië. Voor de snelle beslissers is er een compleet bonusalbum toegevoegd met zowel live- als studiomateriaal. Aldus Mania.
  31. [-] Norwegian Arms - Wolf Like A Stay Dog
  32. [-] Andrew Wyatt - Descender
  33. [-] Jay Nash - Letters From The Lost
  34. [-] Still Corners - Strange Pleasures
  35. [-] Chuck Leavell - Back In The Woods
  36. [-] Sigur Ros - Kveikur
  37. [-] Tessa Rose Jackson - Songs From The Sandbox
  38. [18] Ulrich Schnauss - A Long Way To Fall
  39. [20] Aaron Neville - My True Story
  40. [-] Depeche Mood - Delta Machine Depeche Mode - Delta Machine Deluxe 2CD 17.99 / 2LP 24.99 Delta Machine Het 13e studioalbum van Depeche Mode, Delta Machine, komt wereld- wijd uit op 25 maart op Columbia Records. Het album, opgenomen in Santa Barbara, Californië en New York, is geproduceerd door Ben Hillier en ge- mixed door Flood. The video voor de eerste single, Heaven, zal op vrijdag 1 februari in première gaan. Naast een standaard 1CD zal Depeche Mode ook een exclusieve Deluxe Edition 2CD uitbrengen met 4 extra nieuwe tracks en een 28-pagina's hardcover booklet, met foto's van Anton Corbijn. Daarnaast verschijnt ook een vinyl editie (2LP). Martin Gore over de nieuwe release: Writing this album was incredibly daun- ting as I wanted the sound of this collection to be very modern. I want people to feel good about listening to this record, to get some kind of peace. It's just got something magical about it. Aldus Mania & Sony.
  41. [-] Guided By Voices - English Little League
  42. [-] Strfkr - Miracle Mile
  43. [-] Mikal Cronin - MCII
    Mikal Cronin - MK II 15.99 / LP 20.99
    De Amerkaanse singer songwriter Mikal Cronin is in een hele trits vage bandjes actief (waarvan de surfpunkers The Moonhearts misschien nog het bekendste zijn), maar we kennen m vooral van zijn samenwerking met garagerocker Ty segall. Met hem maakte hij vorig jaar een album (Slaughterhouse) en hij speelt bas in diens band. MK II is Mikals tweede soloplaat. Waar zijn eerste nogal zwaar op de hand was, hij had het net uit met zijn vriendin, is MK II juist opbeurend. Het vele muziek maken heeft Cronin er weer op geholpen en vormt inspiratie voor een serie bloedmooie songs. De invloed van Ty Segall is aanwezig in het gruizige en vette gitaargeluid, maar we horen ook een Big Star achtig gevoel voor harmonie. Cronin speelde het album helemaal zelf in en toch lijkt het alsof we een ingespeelde band horen. Aldus Mania.
  44. [-] Steve Earle & The Dukes [& Duchesses] - The Low Highway
    Steve Earle - The Low Highway CD DVD 18.99 / 1CD 15.99 /LP 19.99
    Steve Earle beperkt zich tegenwoordig allang niet meer alleen tot de muziek. Hij is ook acteur, schrijver, en drager van een woeste baard. Zijn vorig jaar verschenen roman, het op het leven van Hank Williams gebaseerde Ill Never Get Out Of This World Alive, kreeg veel lovende kritieken, evenals zijn rol in de serie Treme. Betrekkelijk snel na zijn vorige plaat, die dezelfde titel meekreeg als zijn boek, verschijnt er nu alweer een nieuw album, The Low Highway. Earle laat op deze uiterst afwisselende plaat eens te meer horen hoeveel stijlen hij tot in de puntjes beheerst en hij doet dat bovendien in twaalf zeer sterke liedjes. Muzikaal gaat het van desolate folk tot vrolijke bluegrass en swingende zydeco, zonder dat het als los zand klinkt. De gevolgen van de economische crisis vormen het belangrijkste thema, verpakt in prachtige, beeldende teksten. Zo gaat de single Invisible over een dakloze, is Burnin It Down een aanklacht tegen onpersoonlijke ketens als Wa l-Mart, en roept het titelnummer The Grapes Of Wrath in herinnering. Steve Earle doet op The Low Highway weinig wat hij niet eerder deed, maar hij doet het met overtuiging en heel veel zeggingskracht. Een nieuw hoogtepunt. Aldus Mania.
  45. [27] Ólafur Arnalds - For Now I Am Winter
    Olafur Arnalds - For Now I Am Winter 18.99
    Van Olafur Arnalds zijn we fijnzinnige piano- en strijkarrangementen gewend, die evenwel het Grote Gebaar niet schuwen. Neem 3055 van zijn debuut Eulogy for Evolution (2007), een exemplarisch hoogtepunt in zijn jonge, maar snel aangroeiende oeuvre: langzaam bouwt het pianonummer op naar een wonderschone climax met strijkers en zelfs drums. For Now I Am Winter is anders. Het onheilspellende openingsnummer Sudden Throw niet zozeer, maar daarna verrast Arnalds met Brim, een met zware bas aangezette compositie die wat doet denken aan Jon Hopkins. Op onder meer het titelnummer klinkt zelfs voorzichtig wat zang - een zeldzaamheid in de muziek van de jonge IJslander. Zijn muziek beweegt op die momenten, om nog maar een naam te noemen, richting The Album Leaf. Is dit een winterplaat? De titel zou het je doen denken, de muziek soms ook, al klinkt in Words of Amber, bijvoorbeeld, ook de lente door. For Now I Am Winter is vooral een nieuwe, spannende richting en een gedurfde stap van een bijzonder getalenteerde jongeman. Aldus Mania.
  46. [-] Mark Lanegan & Duke Garwood - Black Pudding
  47. [-] Bombino - Nomad
    Bombino - Nomad 14.99 / LP 24.99
    Wild enthousiast waren we, over het meesterwerk Agadez van Tuareg-gitarist Bombino twee jaar geleden. En met ons vele anderen, waaronder de heer Dan Auerbach, woonachtig te Nashville, en in het dagelijks leven gitarist/zanger van The Black Keys. Hij haalde Bombino en zijn begeleiders dan ook graag naar zijn woonplaats om daar de opvolger, Nomad, te produceren. En die combinatie spettert vanaf opener Amidinine uit de speakers. Nergens wordt een poging gedaan om de Sahara blues te verwestersen, wel weet Auerbach de sterke punten te accentueren door het ruige randje, dat we van zijn eerdere producties (Dr. John!) kennen, toe te voegen aan Bombinos vingervlugge blueslicks. Door de energie te kanaliseren worden de jams die we op Agadez horen opeens echte songs, die niets van hun oorspronkelijkheid verliezen maar in opwindende songs als Asamane Tiliade resulteren in een explosie waarin gitaren en percussie elkaar nauwelijks bij kunnen houden. Dat Nashville Bombino niet onberoerd laat, blijkt in de fraaie countrysong Imidiwan. Net als de enkele toevoeging van pedal steel in afsluiter Tamiditine en toetsen in het spannende Zigzan zorgt dit echter voor meerwaarde en laat Auerbach de Nashville-sound in dienst staan van de Afrikanen en gelukkig niet andersom. Op papier al een spannende combinatie hebben zowel Auerbach als Bombino zichzelf overtroffen op wat niet anders kan zijn dan de wereldwijde doorbraak van dit talent. Aldus Mania.
  48. [30] Gemma Ray - Down Baby Down
  49. [58] Ron Sexsmith - Forever Endeavor
    Ron Sexsmith - Forever Endeavor 15.99
    De Canadese singer-songwriter Ron Sexsmith heeft inmiddels een prachtig, maar helaas zwaar ondergewaardeerd, oeuvre op zijn naam staan. Sexsmith maakt platen sinds het begin van de jaren negentig en heeft inmiddels tien bescheiden meesterwerken gemaakt. Van deze platen klonk het in 2011 verschenen Long Player Late Bloomer flink wat lichtvoetiger dan we van de Canadees gewend waren, maar wereldberoemd heeft het hem niet gemaakt. Op Forever Endeavor horen we daarom weer de Ron Sexsmith die we kennen van zijn eerdere platen. Forever Endeavor strooit weer driftig met ietwat melancholieke maar stuk voor stuk perfecte popliedjes, waarvoor oude meesters als Paul McCartney, Harry Nilsson, Elvis Costello en Randy Newman zich niet zouden schamen of geschaamd zouden hebben. Sexsmith maakt nog altijd bijna ambachtelijke muziek en heeft inmiddels een uit duizenden herkenbaar geluid. Door de prachtige instrumentatie (met onder andere de pedal steel van Greg Leisz) en de sf eervolle productie van topproducer Mitchell Froom voegt de plaat bovendien wat toe aan het mooie rijtje Ron Sexsmith dat iedere muziekliefhebber al in de kast moet hebben staan. Aldus Mania.
  50. [-] Bill Ryder Jones - A Bad Wind Blows In MY Heart
  51. [-] Deadstring Brothers - Cannery Row
    Deadstring Brothers - Cannery Row 15.99 / LP 19.99
    Je kunt de muziek van de Deadstring Brothers, die met Cannery Row hun vijfde album in twaalf jaar tijd afleveren, nog het beste vergelijken met de Stones anno de vroege jaren zeventig. De heren wonen weliswaar in Nashville, maar injecteren hun muziek met de rauwheid van hun geboortestad Detroit. Het resultaat: tijdloze rootsrock die nooit gaat vervelen. Niks auto-tune, echte muzikanten, die hun muziek live in de studio spelen. Een aanrader voor lange autoritten. Aldus Mania.
  52. [-] Kurt Vile - Walkin On A Pretty Daze
    Kurt Vile - Waking On A Pretty Daze 15.99 / 2LP 19.99 / 2LP Deluxe (blauw vinyl andere hoes) 26.99
    Hoewel Kurt Vile in zijn relatief jonge leven al behoorlijk productief is geweest, kwam het eerste voorzichtige succes pas met zijn album Smoke Ring For My Halo dat in 2011 uitkwam. Wat hij daarvoor al had gedaan met zijn andere band The War On Drugs was wel terug te horen, maar zijn kwaliteiten als schrijver van prachtige lo-fi folkliedjes kwam op die plaat pas echt bovendrijven. Die koers wordt op zijn nieuwste album aangehouden, al valt wel op dat de onweerstaanbare treurmelodieën wat minder prominent aanwezig zijn. De aanpak is minder direct en gaat duidelijk meer de diepte, zoals al blijkt uit het bijna tien minuten durende openingsnummer. Nummers als KV Crimes en Shame Chamber laten wel degelijk horen dat Vile nog steeds over een piekfijn gevoel voor puntige liedjes beschikt, maar de sfeer is over het geheel wat meer laid-back. Het geeft wat meer rust bij het beluisteren, waardoor het des te lonender is om al dit moois met volle aandacht tot je te nemen. Aldus Mania.
  53. [-] Veils - Time Stays We Go
    Veils - Time Stays We Go 16.99 / LP CD 19.99
    Het nieuwe album van The Veils, onder leiding van Finn Andrews, heet Time Stays, We Go. Een zwaarmoedige titel met als opener Through The Deep Dark Wood. Het openingsnummer met de wel erg donkere titel voor een luchtige rocksong blijkt een voorbode van nummer als Jesus And the Marychain. We zijn anders gewend van The Veils. Time Stays, We Go is met een eighties inslag, die in het begin vreemd aandoet met Nick Cave en XTC-achtige invloeden, een voor de Veils toegankelijk album. Is dit wegens de van de stofrekken gehaalde producer Bill Price, bekend van The Clash, Sex Pistols, Tom Jones? Bill Price staat bekend om zijn onconventionele producties. Times Stay, We Go, is daarbij verworden tot een volwassen complex en bijna must have album, Even wennen, maar na meerdere keren beluisteren blijkt het een groeibriljantje.
  54. [-] Neauvo Velo - Daze
  55. [-] Michael Bublé - To Be Loved
  56. [-] Crystal Fighters - Cave Rave
  57. [-] Olof Arnalds - Sudden Elevation
  58. [-] Seasick Steve - Hubcap Music
    Seasick Steve - Hubcap Music 16.99 / LTD digi 20.99 / LP 22.99
    Dat Seasick Steve met unieke, zelf in elkaar geknutselde, gitaren volstrekt unieke muziek maakt, mag als bekend worden verondersteld. Het heeft inmiddels een stapeltje geweldige platen opgeleverd met het in 2011 verschenen You Cant Teach An Old Dog New Tricks als voorlopig hoogtepunt. Zoals de titel van zijn laatste plaat al aangeeft, speelt vernieuwing geen grote rol op de platen van Seasick Steve, al is hij onmiskenbaar anders dan anderen. Ook op zijn nieuwe plaat Hubcap Music laat Seasick Steve weer vooral bekende kunstjes horen, al heeft de Amerikaan, die inmiddels de pensioenleeftijd heeft bereikt, zijn kunstjes wel weer verder geperfectioneerd. Hubcap Music werd volgens bekend recept gemaakt, al klinkt de plaat wel wat voller, zeker in de tracks waarin een wat meer band georiënteerd geluid is te horen en bluesrock de boventoon voert. Hubcap Music laat gastbijdragen horen van onder andere John Paul Jones, Jack White en Luther Dickinson, maar is gelukkig toch weer een echte Seasick Steve-plaat geworden. Dat hoor je het best in de tracks waarin de rauwe strot en de bijzondere gitaren van de Amerikaan domineren, maar ook de andere tracks hebben een geluid dat alleen Seasick Steve kan produceren. Ondanks het feit dat het geluid inmiddels bekend is, slaagt Seasick Steve er ook op Hubcap Music weer in om indruk te maken en dat is knap. Heel knap zelfs. Aldus Mania.
  59. [-] Wolf People - Fain
    Wolf People - Fain 16.99 / LP 19.99
    Stel je voor, je zit s avonds met je stamgenoten om het vuur waarboven een ketel met toverdrank hangt te pruttelen. Het everzwijn dat jullie s middags hebben gevangen smaakt voortreffelijk en de mede vloeit rijkelijk. Assurancetourix pakt zijn lier en voordat de sfeer verziekt is kun je hem de mond snoeren. Maak plaats voor Wolf People! Retro psychedelische rock van het houthakkerige soort bezongen met zoete stem. Jack Sharp, Joe Hollick, Dan Davies en Tom Watt hebben met Fain hun tweede langspeler gemaakt. Opgenomen in regenachtig Yorkshire en afgemixt in regenachtig Londen, het is terug te horen in de teksten die vertellen over yonder days and places. Label Jagjaguwar heeft een neusje voor misfits, leuk om te horen dat de verschillende artiesten toch raakvlakken hebben. Jace Lasek (van labelgenoot Besnard Lakes) heeft de achtergrondzang op afstand vanuit Vancouver verzorgd voor All Returns, wat als single is uitgebracht. Aldus Mania.
  60. [-] Luke Winslow-King ft. Esther Rose - The Coming Time
  61. [-]Iron & Wine - Ghost On Ghost
    Iron & Wine - Ghost On Ghost 15.99 / LP single 19.99
    Het is twaalf jaar geleden dat Sam Beam onder de artiestennaam Iron and Wine debuteerde met The Creek Drank The Cradle. Een man en een akoestische gitaar, meer niet. Ghost on Ghost is zijn vijfde album. Wat er in de tussentijd gebeurd is, doet denken aan celdeling: met elk nieuw album klinkt zijn muziek completer, alsof al het eerder aanwezige is opgesplitst en een eigen weg gaat. Zo horen we hier jazz, soul en reggae doorklinken, vormgegeven door een arsenaal aan instrumenten van de inmiddels elfkoppige (!) band. Bij elke luisterbeurt vallen nieuwe subtiliteiten op, die dit Beams rijkste album tot op heden maken. Voorbeelden? De bonte verzameling genres die in het openingsnummer binnen drie minuten de revue passeert, of het prachtige New Mexico's No Breeze dat tegen het einde langskomt. Maar eigenlijk geldt voor elk nummer van Ghost on Ghost: zo veelzijdig klonk Iron and Wine nog nooit.
  62. [24] Eric Burdon - Til Your River Runs Dry
    Eric Burdon - Till Your River Runs Dry 16.99 / LP 22.99 (vanaf 8-3)
    Ik ben dol op The Animals: de prachtige zang van Burdon gecombineerd met het swingende toetsenspel van Price. Groot was mijn teleurstelling toen ik Burdon enkele jaren terug live in Kopenhagen zag. Elk Animals-nummer was bewerkt in een hardrockversie. Voortijdig verliet ik voor het eerst in mijn leven een concertzaal. Maar met dit nieuwe album maakt Eric Burdon dit helemaal goed! Het album klinkt geweldig: een hang naar de sixties maar toch in het nu. Eerlijk is eerlijk: Eric Burdon bevalt me nog steeds het meest in combinatie met Alan Price maar zelfs dat vergat ik tijdens het beluisteren. Waar The Animals al regelmatig zongen over Bo Diddley gaat Burdon daar nu mee verder. Heerlijk! Het doet je terugdenken aan The Animals. Burdon brengt op dit album heden en verleden perfect samen. Zijn stem klinkt nog altijd fantastisch en de nummers zijn van een zeer hoog niveau. Burdon is back! Aldus Mania.
  63. [21] Yo La Tengo - Fade
  64. [-] Black Rebel Motorcycle Club - Spector At The Fest
    Black Rebel Motorcycle Club - Specter At The Feast 17.99 /
    LP CD (speciale uitgave) 37.99
    Spanning kan zich in vele muzikale vormen uiten. Je kunt ervoor kiezen om naar een duidelijke climax toe te werken, die vervolgens explodeert met gitaarsolo's, hysterische zang en wat voor toeters en bellen je verder nog kunt bedenken. Interessanter is het wanneer je die spanning voelt, maar niet direct kunt duiden. Zoals in Fire Walker, openingstrack op de nieuwe BRMC. Er kruipt iets onder je huid en net als je wilt krabben is het weer weg, om even later op een andere plek weer op te duiken. Met Let The Day Begin, een cover van The Call, laat de band uit San Francisco horen nog steeds rauw te kunnen rocken, maar steeds vaker zoekt BRMC in een voor hen wat onbekendere hoek. Bijvoorbeeld met het opvallend lieflijke Lullaby of het bijna negen minuten durende slotnummer, waar ook die onderhuidse spanning weer opduikt. Soms lijkt het wat teveel die kant op te gaan, maar gelukkig zijn er op die momenten nummers als Teenage Disease om de boel abrupt vlot te trekken. Aldus Mania.
  65. [-] Ola Prodida - Ghost To Blind
  66. [-] Primal Scream - More Light
  67. [-] She & Him - Volume III
  68. [-] Guards - In Guards We Trust
  69. [-] Tegan & Sara - Heartthrob
  70. [-] Woodkid - The Golden Age
    Woodkid - The Golden Age 16.99 / Deluxe 20.99 / LP 24.99
    De deluxe edition is een speciale verpakking met uitgebreid boekwerk
    Aan ambitie geen gebrek bij Fransman Yoann Lemoine. Niet alleen regisseert hij films en muziekvideo's (Lana Del Rey, Katy Perry, Rihanna), onder de naam Woodkid maakt hij zelf ook muziek. Zijn eerste wapenfeit, de single Iron uit maart 2011, werd inmiddels bijna twee miljoen keer bekeken op YouTube, niet in de laatste plaats door de aparte video, waar Lemoine uiteraard zelf verantwoordelijk voor was. Daarnaast werd het nummer ook gebruikt in de trailer van het spel Assassins Creed. Afgelopen jaar was Woodkid al een paar keer te zien in Nederland, onder meer op Into The Great Wide Open, maar zijn eerste album liet op zich wachten, al verschenen al wel de fraaie singles I Love You en het woest ritmische Run Boy Run. Het bleek de opmaat voor een diverse en ambitieuze plaat vol dreigende drums, meeslepend pianospel en vaak bombastische klinkende strijkers. De hoofdrol is echter weggelegd voor Lemoines klaaglijke stem die ergens halverwege Chris Martin en Antony He garty te plaatsen is. Gecombineerd zorgt dit alles voor een overdonderende plaat die de luisteraars ongetwijfeld in twee kampen zal verdelen. Liefhebbers van bijvoorbeeld Antony & The Johnsons en Blaudzun moeten hier zeker eens naar gaan luisteren. Aldus Mania.
  71. [-] Solar Bears - Supermigration
  72. [28] Heidi Talbot - Angels Without Wings
  73. [32] Kim Janssen - The Lonely Mountains
  74. [37] Mogwai - Les Renevants Soundtrack
  75. [42] Ben Harper & Charlie Musselwhite - Get Up
    Ben Harper / Charlie Musselwhite - Get Up! 16.99 / Deluxe 22.99
    Ondanks het leeftijdsverschil herkende de doorgewinterde bluesveteraan Musselwhite in Ben Harper direct een zielsverwant. Harper speelde in zijn muzikale carrière al uitgebreid leentjebuur bij R&B, gospel en jazz, mondharmonicaspeler Musselwhite is op zijn beurt al even veelzijdig. In de jaren '60 was hij een van de beste blanke muzikanten in de Chicago blues scene, maar verdiepte zich al snel in de country blues, waarbij hij uitstapjes naar de country, jazz en Tex-Mex niet schuwde. Het wekt dan ook geen verbazing dat een bluesalbum van deze heren een rijkelijk gevarieerde dis oplevert. Soms spatten de vonken er vanaf, zoals in de elektrische bluesrocker Im In Im Out And Im Gone, op andere momenten zijn het slechts een akoestische gitaar en mondharmonica, zoals in All That Matters Now, waarin de heren overtuigend aantonen dat minder meer is. Get up! Is een volledig geslaagde album, waarbij vooral de oude rot Musselwhite het multitalent Harper tot grote hoogten weet te stuwen, en dat nu al op weg is een van de meest essentiële albums van 2013 te worden.
  76. [-] Public Service Broadcasting - Inform Educate Entertain
  77. [41] Christopher Owens - Lysandre
  78. [68] Tim McGraw - Two Lanes Of Freedom
  79. [49] Villagers - [Awayland]
  80. [50] Matthew E. White - Big Inner
  81. [48] Foxygen - We Are The 21st Century Ambassadors Of Peace And Magic
  82. [-] MS MR - Second Hand Rapture
  83. [-] Ritornell - Aquarium Factory
  84. [29] Julia Kent - Character
  85. [31] Avec Pas D'Casque - Dommage Que Tu Sois Pris
  86. [33] Stornoway - Tales From Terra Firma
  87. [-] Lucky Fonz III - All-in Amsterdam
    Lucky Fonz III - All Of Amsterdam 14.99
    Otto Wichers debuteerde in 2005 als Lucky Fonz III, maar pas na het winnen van de Grote Prijs van Nederland in 2006 kwam zijn carrière in een stroomversnelling. Na twee geweldig ontvangen Engelstalige platen koos Lucky Fonz III twee jaar geleden voor Nederlandstalig repertoire. Het blijkt voorlopig een eenmalig uitstapje, want All Of Amsterdam is weer gewoon Engelstalig. Op All Of Amsterdam eert Lucky Fonz III de Nederlandse hoofdstad en hij doet dit met een buitengewoon sobere plaat. All Of Amsterdam bestaat uit akoestische gitaar, piano en zang en is een hele intieme plaat vol aardedonkere verhalen (die dit keer ook in boekvorm beschikbaar komen). Voor uitstapjes richting rock en hiphop is dit keer geen plaats; Lucky Fonz III is weer vooral een troubadour, maar zeker geen troubadour waarvan er dertien in een dozijn gaan. Van de bijzondere stem van Lucky Fonz III moet je nog altijd houden, maar als hij je raakt, raakt hij je ook diep. All Of Amsterdam is een volgend hoofdstuk in de opmerkelijke carrière van Otto Wichers en het is wederom een buitengewoon intrigerend hoofdstuk. Aldus Mania.
  88. [34] Wild Belle - Isles
    Wild Belle - Isles 16.99 / LP 22.99
    Recorded with electronics wizard Bill Skibbe at Keyclub Recordings in Benton Harbor, Michigan, Isles was written and produced by Chicago based siblings Natalie and Elliot Bergman. The album is comprised of 11 songs that showcase Wild Belle's signature blend of unique pop.
  89. [35] Moddi - Set The House On Fire
    Moddi - Set The House On Fire 14.99 / LP 22.99
    Noor Pal Moddi Knutsen, of Moddi, is idealist. De vijfentwintigjarige kreeg een aanbod van een oliemaatschappij die als sponsor honderdduizend euro beschikbaar stelde. Hij sloeg dat af, omdat die maatschappij in Noorwegen naar olie boort en hij zich zorgen maakt over klimaatveranderingen. Het siert de zanger, die daarop een net zo groot bedrag van popgroep A-Ha kreeg. Opgegroeid op het eilandje Senja voor de kust, zocht hij voor dit tweede album de rust. Op een omgebouwde boot nam hij op, met pianist Einar Stray en Farao uit Londen. Na zijn debuut toerde hij intensief door Noorwegen, speelde 250 concerten. Over nagedacht zijn debuut Floriography (2009) had hij goed nagedacht en het was een succes. Voor deze opvolger volgde hij zijn gevoel en dat beviel. Mooie en verstilde sfeer tussen Elliott Smith en Nick Drake met schaarse begeleiding van zijn vijf bandleden, waaronder twee cellisten. Sfeervol, intiem en dromerig album. Aldus Mania.
  90. [45] Steven Wilson - Raven That Refused To
    Steven Wilson - Raven That Refused To CD/DVD 17.99 1CD 14.99 / Bluray 17.99 / 2LP 34.99
    2CD/DVD-V/Blu-Ray/Boek Limited Edition 69.99
    De speculaties dat Porcupine Tree op zijn einde zou lopen (of al zou zijn) zijn talrijk. Met The Raven That Refused To Sing maakt control freak Steven Wilson dat vooral tot een academische discussie. Hij heeft een prachtige band samengesteld en met hulp van Alan Parsons een plaat opgenomen, die zich zowel kan meten met het beste van Porcupine Tree als een passende opvolger is van Grace For Drowning. Inspiratie heeft hij gevonden in Victoriaanse horror gedichten en verhalen, wat de plaat een licht gothic randje mee gegeven heeft. Daarnaast is zijn recente werk aan remixen van klassiekers van Jethro Tull en King Crimson duidelijk terug te horen in de drie lange, uitgesponnen tracks. De sfeervolle opener Luminol, al gespeeld op zijn vorige tour, bevat prachtige progressieve uitbarstingen, waarin hij de capaciteiten van zijn band ten volle benut. Dat geldt ook The Holy Drinker, waar in de hoekige ritmes en het blaaswerk nadrukkelijke echo's van King Crimson doorklinken. Het contrast met de pastorale geluid van Drive Home en de langgerekte, afsluitende titelsong is prachtig. Aan de verschillende uitvoeringen van deze plaat kan je wederom een maandsalaris uitgeven. The Raven That Refused To Sing komt uit als CD, CD&DVD, BluRay, vinyl en deluxe editie met 128 pagina's tellend boek. Aldus Mania.
  91. [-] Anais Mitchell & Jefferson Hamer - Child Ballads
  92. [-] Barn Owl - V
  93. [53] Tomahawk - Oldfellows
  94. [67] John Grant - Pale Green Ghosts
    John Grant - Pale Green Ghosts 16.99 / Deluxe 2CD 22.99 / 2LP 29.99
    Na drie miskende meesterwerken met zijn band The Czars debuteerde John Grant, na een afwezigheid van een aantal jaren, in 2010 met het prachtige The Queen Of Denmark. Op The Queen Of Denmark werkte Grant intensief samen met de Texaanse band Midlake, maar deze samenwerking wordt niet gecontinueerd op Pale Green Ghosts. Voor zijn nieuwe plaat toog Grant naar IJsland, om aldaar samen te werken met Biggi Veira van de IJslandse band GusGus. Pale Green Ghosts lijkt hierdoor maar zeer ten dele op zijn voorganger. Direct in de openingstrack duiken de soms wat ouderwets klinkende synths van Biggi Veira nadrukkelijk op. John Grant geeft deze synths vervolgens alle ruimte in de lange tracks met veel instrumentale passages en schuwt zelfs een incidentele stevige beat niet. Hiernaast bevat Pale Green Ghosts enkele tracks die wat dichter bij die van The Queen Of Denmark liggen, maar de breed uitwaaiende synths zijn nooit ver weg en krijgen hier en daar gezelschap van strijkers en de achtergrondvocalen van Sinead O'Connor. Zeker bij eerste beluistering is de combinatie van de zwaar aangezette elektronica en de stem van John Grant een weinig voor de hand liggende combinatie, en de meningen lopen dan ook zéér uiteen!
  95. [77] Daniel Lohues - Ericana
    Daniel Lohues - Ericana 16.99
    Lohues nam Ericana thuis in Erica op, samen met Guus Strijbosch, Bernard Gepken en Bart Wagemakers, de musici waar hij ook Hout Moet en Gunder mee opnam. Een plaat maken in zijn eigen voorkamer wilde Lohues al langer doen. Dichtbij moest het zijn en dichtbij is het geworden. Tot diep in de nacht met vrienden bij z'n eigen houtkachel verse songs spelen en opnemen was een droom die nu uitgekomen is. Een bijzonder album is het resultaat. Een tijdsdocument. De unieke sfeer van musicerende vrienden in een huis op het platteland, spat er van af. '' De liedjes over dichtbij, over vrienden en onbekenden en mezelf'' zegt Daniel over zijn nieuwe pennenvruchten. Het is een album vol songs over thuiskomen, vrijheid, liefde en de natuur. Liederen met troost en begrip. Maar ook nummers vol typische, relativerende, Lohuesiaanse humor, aldus Mania en www.lohues.nl
  96. [79] Ben Cantalon - Everything In Color
  97. [80] Robben Ford - Bringing It Back Home
    Robben Ford - Bringing It Back Home 19.99 / LP 20.99
    Naar mijn weten heeft Robben Ford nog nooit een slechte plaat afgeleverd. Die lome soulvolle stem met dat smaakvolle gitaargepluk zorgt er elke keer voor dat je onmiddellijk hoort dat het hier om de softe blues van Ford gaat en dat je een genoeglijk luisteruurtje tegemoet gaat. Dat is niet anders op Bringing It Back Home dat deze keer uit tien covers bestaat van bluesgrootheden uit vervlogen tijden (zoals Allen Toussaint en Wille West) die als inspiratie diende voor Ford toen hij zijn inmiddels vier decennia lange carrière. Op Bringing It Back Home wordt Ford goed gesteund door drummer Harvey Mason, bassist David Piltch, trombonespeler Steve Baxter, en organist Larry Goldings. Deze laatste excelleert in het instrumentale On That Morning dat klinkt als een Rhoda Scott compositie, uitgevoerd door orgel en gitaar. Aldus Mania.
  98. [81] Brandt Brauer Frick - Miami
    Brandt Brauer Frick- -Miami 15.99 / LP CD 29.99
    Een vooruitstrevend Berlijns trio, bestaande uit twee jazzmuzikanten en een klassiek geschoolde die techno maken zonder de technologie. In onze oren klinkt dat als een samensmelting van jazz, klassiek en dance die met het van de verfrissende kennismakingsplaat You Make Me Real (2010) getrokken Bop alvast een YouTube-hit heeft opgeleverd mede door die Kraftwerk-achtige clip. Dat deze toch wel bijzondere fusie kan werken is dus bewezen. BBFs klassieke aspect werd door middel van akoestische orkestrale uitbreiding op het tegendraads getitelde opvolgalbum Mr. Machine onderstreept met dikke viltstift. Nu gooien de heren op Miami het roer weer om wegens het ten volle benut hebben van hun sound. Zangers, dus spreekt BBF ineens van songs. Ommas Keith, Gudrun Gut, Erika Janunger, Jamie Lidell en Nina Kraviz voegen wel iets extra's toe. Wat dat iets is, en waaraan dat precies iets toevoegt, daar zijn we nog niet helemaal uit maar vernieuwend durven we dit wel te noemen. Aldus Mania.
  99. [82] Sena Ehrhardt - All In
  100. [84] Shooter Jennings - The Other Life

    101. TIPPARADE

  101. [-] Colin Stetson - New History Walfare vol. 3, To See More Light
  102. [-] House Of Wolves - Fold In The Wind
    House Of Wolves - Fold In The Wind 15.99 / LP 19.99
    Villa Lobos is Spaans voor huis van wolven of in het Engels House Of Wolves. Dat is de ironie die de Amerikaanse singer-songwriter Rey Villalobos in zijn muzikale soloproject heeft gestoken toen hij onder die groepsnaam op de proppen kwam met het album Fold In The Wind. Op de plaat staan elf eerder akoestische songs die Rey Villalobos heeft gecomponeerd en die hij met zijn zachte, speciale stem heeft ingezongen. Op het eerste gehoor zijn dit vrij donkere nummers die best niet gespeeld worden voor mensen die met een opkomende depressie worstelen. Toch zit er ook een behoorlijke portie romantiek in de poëtische liedjes op deze cd. Boven dit alles staat dat de elf songs allemaal van een piekfijn arrangement werden voorzien door producer John Askew, die eerder ook al samenwerkte met o.a. The Dodos, Neko Case en Alela Diane. Fans van artiesten als Bon Iver of iemand als Damien Jurado zullen zeker ook plezier beleven aan de liedjes op het album Fold In The Wind. Aldus Mania & www.rootstime.be
  103. [-] Epstein - Murmurations
    The Epst

Plaats een reactie: