Inmiddels heb ik Michael Kiwanuka diverse keren beluisterd en het blijft een héél mooi en bijzonder album. Naast de titelsong bevallen mij de nummers Tell Me A Tale; Rest; Bones; Always Waiting en I Wont Lie zeer. In mijn top 100 van 2012 in de top10!
Dan even naar een oudere artiest, te weten Dory Previn. Had ik tot mijn schande nooit wat van meegekregen, nu dus wel. Heb het verzamelalbum The Art Of Dory Previn niet te pakken gekregen, wel het album uit 1971: Mythical Kings And Iguanas. En wat een muzikale belevenis is dat, elke song raakt je. Poppy folk die helemaal aankomt. Het zijn stuk voor stuk juweeltjes, zefs Angels and devils the following day , klinkt enkel goddelijk.
Dan Steve Forbert, ook al zo goed als onbekend voor mij, gelijk maar 14 albums digitaal tot mij genomen. Gezegd moet worden dat dit geluid uit 'The Eighties' staat als een huis. Op Jack Rabbit Slim uit 1979 is Romeo's Tune al direkt een frisse opener die naar meer smaakt en dat komt dan ook.
Cure For Pain uit 1993 van Morphine bevalt me ook prima. Dawna is een heerlijke song, die sax mag er zijn, de rest van de band ook. Buena vind ik verder een pracht van een song.
Jackie Leven is helemaal de overtreffende trap, Fairytales For Hard Men uit 1997 is een overweldigende plaat! Boy Trapped In A Man lijkt wel wat op Eric Clapton ten tijde van de Yardbirds, maar die vergelijking gaat niet meer op vanaf de volgende songs: Desolation Blues (een prachtige ballad); Extremely Violent Man (ballad met psychedelische trekjes) en Old West African Song, een heel melancholiek nummer. Melancholie klinkt echter in bijna alle nummers wel door. Een verrukkelijk album. Om maar te zwijgen van het prachtige duet Fear of Women. Goed dat het weer onder de aandacht komt!
Tenslotte het nieuwe werk. Damien Jurado heeft inderdaad met Maraqopa het zoveelste prachtige album afgescheiden!
In mijn top 5000 allertijden heeft het nummer Hood van Perfume Genius het nu al geschopt tot plaats 3245. Dus we zijn het eens, een mooi album, om in de gaten te houden.
Ja en dan Andrew Cronshaw. Instrumentale muziek van de bovenste plank, zoals Kaarma van The Unbroken Surface of Snow uit 2011.
We zien uit naar máár tips in 2012 van Culture Vulture! Met zulke tips komen we het jaar wel door!